„Het Volk“ vom 26. November 1932

Rembrandt brengt wieler-baan-spanning

Geheid psycholoog als de directeur van het Rembrandt-Theater is, geeft hij deze week een hoofdfilm, die de wieler-vreugde tot onderwerp heeft. En het „nummer“ wordt geheel in stijl verzorgd door de stayers Moeskops, Blekemolenen Schlebaum, die op het tooneel „home-trainen“.

„’n Streep door de rekening“ hoort tot de beste sportfilms, die ik ooit gezien heb. Deze film geeft een verrassend goeden kijk in de wielerwereld, waar de renners vaak marionnetten van industrieelen zijn en het geld de sportiviteit volkomen dreigt te verpesten. Er worden afspraken gemaakt en de omkooperij is niet van de lucht. Het knappe in deze film is, dat zij behalve spannende sensatie ook oogenblikken van roerende menschelijkheid geeft. Er zit lets heel tragisch in, als de cud wordende renner, wien een overwinning geld genoeg zou bezorgen om een kroegje te beginnen, zijn jongen concurrent bedelt om geen partij te geven. En dan verrast de regisseur ons telkens weer met geestige camera en klankvondsten, zoodat wij hier amusement van de hoogste orde genieten. Het spel van Heinz Rühmann als de jonge stayer is van een weldadige natuurlijkheid. Otto Wallburg’s creatie van den sluwen manager kann moeilijk worden verbeterd en de oude JakobTiedtke, dien wij nu zeker al twintig jaar over het witte doek zien schuiven, trekt ook hier weer de aandacht door de fijne verzorging van zijn kleine rol. Deze film verdient stellig de belangstelling ook van degenen, die de wieler-sport geen geestdriftig hart toedragen.
OCULUS.


Rembrandt bringt Rennbahn-Spannung

Der Direktor des Rembrandt Theaters ist ein echter Psychologe und präsentiert diese Woche einen Hauptfilm über die Freude am Radfahren. Und für die „Nummer“ sorgen ganz stilvoll die Steher Moeskops, Blekemol und Schlebaum, die auf der Bühne „Heimtraining“ machen.

„Strich durch die Rechnung“ ist einer der besten Sportfilme, die ich je gesehen habe. Der Film gibt einen überraschend guten Einblick in die Welt des Radsports, in der die Fahrer oft Marionetten von Industriellen sind und das Geld den Sportsgeist komplett zu ruinieren droht. Absprachen werden getroffen und Bestechungsgelder sind an der Tagesordnung. Das Tolle an diesem Film ist, dass er neben der spannenden Sensation auch Momente der berührenden Menschlichkeit bietet. Es hat etwas sehr Tragisches, wenn der Radrennfahrer, der langsam in die Jahre kommt und dessen Sieg ihm genug Geld einbringen würde, um eine kleine Bar zu eröffnen, seinen jungen Rivalen anfleht, ihm keinen Wettkampf zu liefern. Und dann überrascht uns der Regisseur immer wieder mit originellen Kamera- und Soundeffekten, so dass wir Unterhaltung auf höchstem Niveau genießen. Heinz Rühmanns Spiel als junger Steher ist von einer wohlwollenden Natürlichkeit. Otto Wallburgs Schöpfung des gewitzten Managers ist kaum zu übertreffen, und der alte Jakob Tiedtke, den wir nun schon seit mindestens zwanzig Jahren über die Leinwand gleiten sehen, macht wieder einmal durch die feine Pflege seiner kleinen Rolle auf sich aufmerksam. Dieser Film verdient sicherlich auch das Interesse derjenigen, die sich nicht für den Radsport begeistern.
OCULUS.